Uitgeverij de Vries - Brouwers

Fragment uit: ‘Van jaar tot jaar 1946 – 1997’ van Antoon Wouters.
Uitgegeven door Uitgeverij C. de Vries-Bouwers in 1997:

Vóór de oprichting van de eigen firma was vader S. de Vries actief als vertegenwoordiger van ‘De Nederlandsche Boekhandel’. (Over de rol van de vertegenwoordiger – de ‘reiziger’ zei men toen; en dat was hij ook, met tram of trein en volgepakte koffers – en over het aandeel van Simeon de Vries schrijft collega George Van Cauwenbergh: “Het’ is in de dertiger jaren, om het juist te bepalen eind 1934,begin 1935 dat grote firma’s te Antwerpen van de diensten van een nieuw type van boekverkoper gaan gebruik maken: de reiziger. Deze gewiekste vlotte propagandisten, vaak wandelende bibliografieën voor een boekverkoper, overtuigden en bepleitten de verkoopsmogelijkheden van een bepaalde uitgave en zorgden voor een beter en intenser contact tussen uitgever of importeur en boekhandelaar. – De eerste in het ‘gild’ is Simeon de Vries. Hij kwam bij ‘De Nederlandsche Boekhandel’ in dienst als verkoper van Tooropreproducties, destijds in de mode en vooral in onderwijsinstellingen als decoratief element zeer gewild. Nadat de hele voorraad in drie weken tijd uitverkocht was, probeert de Vries het met boeken en biedt hij in iedere Vlaamse plaats waar zich een behoorlijke boekhandel bevindt, nieuwe uitgaven aan doormiddel van een maquette. – Wanneer hij van Van Hoogenbemt’s ‘De Stille Man’ 3000 exemplaren omzet, dan is dit beslist een nog nooit genoteerd getal. Ook ‘Boerenpsalm’, ‘De Witte’, ‘Komen en Gaan’ zijn successen, terwijl de Scandinavische romans tot een voorheen in Vlaanderen ongekend aantal werden verkocht.

In 1946 richt het echtpaar de Vries de eigen firma C. de Vries-Brouwers op. Voornamelijk als importbedrijf van o.m. de Zwitserse fondsen Kümmerly & Frey en Birkhauser maar bv. ook van de Nederlanders Van Oorschot en Ploegsma die er zo goed als van meet af bij zijn (en nog steeds). Bij tijd en wijle gaat men eigen uitgaven niet uit de weg. In 1947 is er reeds ‘Dieren komen en gaan’. Markant zijn in die tijd ook een ‘Reinaert de Vos’ (1953 en ‘Ernest Staes’ (1954). Later zal werk van Gilliams, Vermeylen, Weisgerber, Villon Kafka e.a.m. worden gepubliceerd. Zonder de literatuur uit de weg te gaan, wordt het accent van de uitgeefactiviteit later verlegd naar het jeugd- en kinderboek en naar het betere prentenboek.

Mevrouw C. de Vries – nu 95, steeds goed uitziend en goedlachs – kan het allemaal navertellen. Niet vanop de zijlijn maar uit de praktijk van het administratief en boekhoudkundig werk, het inpak- en stapelwerk zoals het in een goed familiaal bedrijf past en met gedurende vijftig jaar – als een kers op de taart – de centrale positie in de stand op de Boekenbeurs in Antwerpen.
Einde 1969 is de heer S. de Vries (64) in Antwerpen overleden.

‘Tijdingen’ schrijft: ‘Met hem ging iemand heen die het zowat allemaal heeft meegemaakt in de voorbije vijfendertig jaar en langer. In allerlei functies. Hij was vertegenwoordiger bij de boekhandel voor verschillende firma’s alvorens voor eigen rekening een importzaak op te zetten en zich daarna ook op het uitgeverspad te begeven. Hij deed het alles samen lang genoeg om af en toe eens mee te delen ‘dat hij er genoeg van had, dat hij uit het bedrijf zou treden’, enz. Maar hij is de hele tijd gebleven, vergroeid als hij zonder twijfel was met dit vak waarvan hij trouwens ook alle finesses kende, en zoals hij overigens ongeveer alle beoefenaars van het vak kende en kon typeren (en niet alleen in Vlaanderen). Hij had de gewoonte voor zijn mening uit te komen en de kibbelpartijtjes die hiervan wel eens het gevolg waren nam hij daarbij zonder moeite in de koop. Het duurde trouwens nooit lang want onveranderlijk wist hij het erop aan te leggen, de donderwolkjes weer te laten afdrijven. Hij zal gemist worden als met het boekenvak vergroeide figuur en om het vakmanschap en de onderlegdheid die velen hem konden benijden.

Isi de Vries